Rockhampton & Job hunting in Cairns

26 april 2015 - Cawarral, de bonte boerderij

Na een heleboel tranen en vier uur lang in de bus ben ik er dan: Rockhampton! Danny en Eileen (de zoon van oma's zus en zijn vrouw) komen me ophalen vanaf het busstation. Voordat ze me mee naar hun huis in Cawarral (een klein dorpje vlakbij Rocky) nemen, gaan we uit eten zodat we elkaar even kunnen leren kennen. En om me voor te bereiden op hun drukke familie, zoals ze zelf zeggen. Ze wonen namelijk met hun twee dochters, hun partners en drie kleinkinderen in één huis. En dan hebben ze ook nog vijf honden en elf pups, vijf katten, twee slangen, tien paarden en een ezel. De paarden en de ezel wonen natuurlijk niet ín het huis (hoewel de ezel wel een keer binnen is komen lopen) maar zelfs met die beesten buiten is het nogal vol.
Het eerste wat me opvalt is het bed in de woonkamer. Dat staat daar permanent, voor het geval ze gasten krijgen. Als dat niet gastvrij is dan weet ik het ook niet meer. Het valt me mee met de drukte, maar de kinderen liggen al in bed en de puppies zijn net gevoerd dus daar zal nog wel verandering in komen. Ze waarschuwen me dat de pups iedere drie uur gevoed moeten worden en dat de kinderen meestal om zes uur wel wakker zijn. Het scheelt dat ik normaal gesproken nog niet wakker word als er een bom naast mijn bed ontploft, dus ik vind het niet erg om in de woonkamer te moeten slapen.

1 mei 2015 - Cawarral, de bonte boerderij

Vandaag is alweer de laatste dag bij de familie. Ik heb een erg leuke tijd bij ze gehad, ze hebben me ontzettend gastvrij ontvangen en me van alles laten zien (zoals het winkelcentrum in Rockhampton, de krokodillen farm bij hen in de buurt en een heleboel pubs) en ik heb veel plezier gehad met de kinderen, de pups en de paarden. Het was ook leuk om oma's zus te ontmoeten, die al vijftig jaar in Australië woont en die al twintig jaar geen Nederlands meer gesproken had. En dat was ze dus bijna volledig verleerd. Ik had er nog nooit over nagedacht dat je je moedertaal kan verleren, maar dat kan dus écht.
Nu zit ik met Danny op de bus te wachten die me naar Cairns gaat brengen (18 uur, ik verbaas me er iedere keer weer over hoe groot Australië is) waar ik een baan in de stad hoop te vinden (even geen farmwork meer!). Na al hun gastvrijheid drukt Danny me nog even op het hart dat ik altijd weer welkom ben, mocht ik ooit nog eens in de buurt zijn. Bye bye Rocky!

5 mei 2015 - Cairns, Calypso Inn

Wat hou ik van Cairns! Het is heerlijk warm (In Rockhampton en Bundy begon het al echt koud te worden, zo'n twintig graden in de avond. Het was echt niet meer mogelijk om zonder trui en dikke sokken buiten te zitten), de feestjes in de avond zijn geweldig en de lagoon is de beste plek om de volgende dag lekker uit te brakken. Naast de leuke avonden en luie middagen (wat is het leven als backpacker toch zwaar) ben ik ook heel hard op zoek geweest naar werk. Maar dat gaat helaas niet helemaal soepel. Omdat het in het zuiden koud word wil iedereen hier een baan, en zo'n beetje iedereen die ik hier spreek zit in hetzelfde schuitje. Zo ook Marieme, een Française die ik in Bundaberg heb ontmoet. Samen zijn we op zoek naar werk geweest de afgelopen dagen maar er is precies niks te vinden. Marieme is ondertussen zo wanhopig dat ze in heel Australië sollicitaties heeft gedaan via Gumtree. Ik heb voor mezelf al een heel plan opgesteld, mocht ik aan het einde van de week nog steeds niks gevonden hebben hier. Dan wil ik drie weken gaan WOOFF'en zodat ik in ieder geval mijn second year heb veilig gesteld, en dan naar Darwin voor een baan. Mocht ik daar niks kunnen vinden dan zit er niets anders op dan naar huis gaan, maar zover is het nog niet. Morgen weer een dag om keihard op zoek te gaan naar een baan (en daarna keihard te chillen bij de lagoon natuurlijk).